Kim się opiekujemy?

Nasza podopieczna to 90-letnia seniorka, która cierpi na demencję. Choroba powoduje, że seniorka wręcz zapomina, jak się chodzi. Zazwyczaj przemieszcza się na wózku inwalidzkim. Podopieczna mimo choroby i osłabienia związanego z wiekiem jest pogodną i uśmiechniętą osobą.
Jeśli mowa o czynnościach higieniczno- pielęgnacyjnych, to seniorce należy pomóc podczas ubierania i myciu. Podopieczna kontroluje potrzeby fizjologiczne, aczkolwiek dla bezpieczeństwa – nosi pieluchomajtki.

Obowiązki należące do opiekunki oraz wsparcie z zewnątrz

Zadaniem opiekunki jest również dbanie o porządek w gospodarstwie domowym, gotowanie oraz robienie zakupów.
Wsparcie z zewnątrz zapewnia córka podopiecznej, która jest pielęgniarką. Córka zajmuje się również większymi zakupami oraz przejmuje opiekę nad mamą, kiedy opiekunka chce skorzystać z przerwy.

Harmonogram dnia

Opiekunka budzi seniorkę o 7:45, by zająć się poranną toaletą.
Śniadanie podawane jest około 9.00, a zaraz po nim seniorka udaje się do swojego zimowego ogrodu. Jest to balkon z dużą ilością roślin, bardzo przyjemne miejsce, w którym zazwyczaj można znaleźć podopieczną.
Obiad podajemy o 12.00, a tuż po nim – przerwa dla opiekunki. Podopieczna ma bardzo duży apetyt, najprawdopodobniej zapomina, że przed chwilką zjadła i zdarza się często, że pani zawoła ponownie.

O 15:30 czas na dobrą kawkę i ciasto. Następnie starsza pani udaje się do salonu, by obejrzeć TV bądź poczytać książkę.
Kolacja serwowana jest o 18:00. Podopieczna po ostatnim posiłku ogląda TV do 21.00.
Opiekunka pomaga w myciu oraz przebraniu, po czym kładziemy podopieczną do łóżka.

Noce są spokojnie przesypiane.

Warunki mieszkaniowe

Dom, w którym mieszka podopieczna jest bardzo duży. Na górze mieszka córka z rodziną, natomiast na parterze znajduje się gabinet lekarski. Opiekunka ma swoje mieszkanie, połączone z mieszkaniem seniorki – dużym holem. Dostęp do Internetu oraz rower do dyspozycji.

Kogo zapraszamy do aplikowania?

Na tym zleceniu ważne jest doświadczenie z osobami cierpiącymi na demencję, a co za tym idzie – cierpliwość i empatia. Starszą panią trzeba obdarzyć celnymi wskazówkami oraz radami. Wymagana jest komunikatywna znajomość języka niemieckiego, a prawo jazdy nie jest koniecznością.