Uosobienie spokoju i apartament z tarasem – opieka na Gewerbe

Zapraszamy do zapoznania się ze spokojnym miejscem pracy. Choć podopieczna ma tutaj zaawansowaną demencję, jest uosobieniem spokoju – dużo uśmiechu, zero nerwów. Seniorka robi, co się jej powie, je, co się jej powie, nie ma z nią problemów. Mieszkanie w apartamencie, w którym uparcie nie chcą rosnąć kwiatki, ale za to pokój z telewizorem i wyjściem na taras.

Podopieczna z demencją i cukrzycą

Poszukujemy opiekunki dla starszej pani w wieku 84 lat. Seniorka jest, delikatnie mówiąc, dość korpulentna – waży około 100 kg przy 163 cm. Szczęśliwie nie trzeba jej dźwigać.

Starsza pani choruje na serce (ale szczerze mówiąc w ogóle tego nie widać) oraz na cukrzycę. Zastrzyki z insuliną dwa razy dziennie podaje Pflegedienst. Przychodzą rano (około 6.00-6.20) i po południu (około 17.00). Raz panie popełniły błąd i przyszły przed 6.00, więcej już się to nie powtórzyło 😉. Zadaniem opiekunki jest tutaj pilnowanie diety – zarówno ze względu na cukrzycę, jak i nadwagę.

Poza wspomnianymi chorobami podopieczna zmaga się z zaawansowaną demencją. W zasadzie nie ma z nią logicznej komunikacji. Na wszystko odpowiada „ja”, albo coś niezrozumiałego dla nikogo. Mimo tego wykonuje polecenia. W miarę dobrze słyszy i widzi.

Seniorka jest uosobieniem spokoju. Pogodna, łagodna, uśmiechnięta, zero nerwów. Nie ma już żadnych zainteresowań. Cały dzień spędza w salonie na fotelu. Drzemie albo patrzy w telewizor (nie skupia się na treści, po prostu jest włączony cały dzień), coś do siebie mruczy. Potrafi odebrać telefon – codziennie dzwoni córka, ale odpowiada zawsze ja, ja, ja, żadnej rozmowy już nie przeprowadzi.

Opiekunka co najmniej raz dziennie (albo więcej) zabiera podopieczną na spacer po tarasie, jest duży, wokół całego mieszkania. Seniorka idzie chętnie, jest grzeczna. Mobilizowanie jej do ruchu jest w najlepszym interesie opiekunek.

Rodzina i odwiedziny

Seniorka ma dwoje dorosłych dzieci – syna i córkę.  

Syn codziennie odwiedza mamę, zostaje maksymalnie godzinę. Pogada do niej, zapyta co ma kupić, czasem wypije kawę. To spokojny, dobry człowiek. Jeśli przychodzi z żoną, posiedzą pół godziny dłużej. Żona trochę męcząca, bo zagląda do lodówki i szafek, trzeba to ignorować. Ogólnie jest fajna.

Syn pomaga opiekunce w zakupach, czyli po prostu częściowo je robi. Kupuje chemię gospodarczą, wodę, pampersy. A jeśli opiekunka poprosi np. o 10 kg ziemniaków, też przywiezie. Kupuje też u rzeźnika jakieś fajne wędliny i swojskie kiełbaski.

Córka przyjeżdża do mamy raz w miesiącu i zostaje na dwa dni, opiekunka szykuje jej wtedy posiłki. Kobieta jest przesympatyczna, ale nie ma co liczyć na jej pomoc, to taki trochę leniuszek 😊.

Poza dziećmi do podopiecznej raz w tygodniu przychodzi logopeda i raz w tygodniu ktoś od gimnastyki. Jak już wspominaliśmy, służby medyczne dwa razy dziennie podają insulinę.

Bez dźwigania

Starsza pani jest osobą mobilną. Trzeba pomóc jej wstać z łóżka (podać ręce, bez dźwigania), potem chodzi już sama, bez żadnych podpórek.

Nie ma niechęci do mycia. Wystarczy powiedzieć, że idziemy do łazienki i idzie. Sama jednak umyje tylko zęby (trzeba nałożyć pastę i pokazać co ma zrobić). Mycie oraz kąpiel pod prysznicem (łącznie z włosami) w całości przejmuje opiekunka. Syn zawozi mamę do podologa. Podopieczną trzeba kompletnie ubrać, ale reaguje odpowiednio – podniesie rękę, nogę, itd.

Podopieczna nosi pieluchomajtki z wkładką. Nie czuje, że musi oddać mocz. W związku z tym, że dużo pije, opiekunka często zaprowadza ją do toalety. Czasem się uda, czasem nie. Nie trzeba jednak często zmieniać pieluszki. Jak na razie stolec jest pod kontrolą. Podopieczna czuje i idzie do toalety. Trzeba pomóc przy rozbieraniu i oczyszczaniu.

Odmierzamy porcje

Starsza pani je samodzielnie i dosłownie wszystko. Trzeba jej szykować odmierzone porcje, bo zje to, co zobaczy. Na śniadanie dostaje półtorej kromki chleba z warzywami. Na obiad cokolwiek, warto jednak ograniczać węglowodany i tłuszcz. Obecna opiekunka nie daje makaronu, pilnuje, żeby były warzywa, może być też zupa. Syn przynosi czasem coś, co sam ugotował. Nie ma problemów z wyżywieniem.

W związku z tym, że syn przywozi do mamy wszystkie cięższe rzeczy, opiekunka robi w zasadzie tylko bieżące, spożywcze zakupy. Sklepy są blisko, tylko każdy w inną stronę. Najbliżej do Netto (kilka minut spacerem), do Aldi, Edeki czy Lidla już dalej (ok. 2 km). Jest wózek na zakupy i rower.

Apartament w mieście

Starsza pani mieszka w sporym, rozciągniętym wzdłuż rzeki Ruhr, mieście Arnsberg (59755). W pobliżu jej mieszkania są sklepy, kawiarnie, kościoły i teatr, a także sporo zieleni. Do starej, historycznej części miasta jest kiepski dojazd komunikacją publiczną, ale można podjechać na rowerze (około 12 km).

Podopieczna zajmuje duże mieszkanie na ostatnim piętrze 3-piętrowego bloku. To taki penthaus, otoczony tarasem, na który można wyjść z każdego pomieszczenia. Blok znajduje się na ładnym, dużym osiedlu. Mieszkanie co prawda wymagałoby odświeżenia, ale jest czysto i nie trzeba się zbytnio wysilać przy sprzątaniu. Opiekunka sama decyduje co i kiedy sprząta. Jest tutaj sporo kwiatków doniczkowych, które jakoś nie chcą się trzymać, ale jak któryś zeschnie, syn wytrwale przynosi kolejny. Mieszkanie jest dobrze wyposażone w AGD.

Podczas pracy opiekunka ma do dyspozycji mały, ale wygodnie urządzony pokój z telewizorem i wyjściem na taras. Toaleta do własnego użytku, łazienka wspólna z seniorką.

Zapraszamy do aplikowania!

Naszą ofertę kierujemy przede wszystkim do opiekunek, które mają doświadczenie w pracy z osobami z demencją. Wystarczy komunikatywna znajomość języka niemieckiego, prawo jazdy nie jest potrzebne. Można palić na zewnątrz.

Wybierz ten kontrakt na Gewerbe

i zarób 450 € więcej.

Dodatkowa premia świąteczna po 150 euro dziennie wypłacana jest za pracę w dwa dni Bożego Narodzenia i Nowy Rok.

Gewerbe

Ofertę kierujemy do osób gotowych do podjęcia zatrudnienia w oparciu o Gewerbe – niemiecką jednoosobową działalność gospodarczą.

Udostępnij Pobierz PDF