Wsparcie z wielu stron – opieka nad małżeństwem

Opiekujemy się seniorami przed 90-tym rokiem życia (każdy 😊). Więcej pomocy potrzebuje tutaj starsza pani, jej mąż jest zdeterminowany, żeby radzić sobie samodzielnie. Sporo obowiązków przejmują jednak niemieckie służby medyczne, można więc dobrze zorganizować sobie czas. Na plus doskonała lokalizacja dla miłośniczek dużych miast – Kolonia.

Wsparcie z zewnątrz

Poszukujemy opiekunki dla starszego małżeństwa. Choć seniorzy są mocno schorowani, w pracy opiekunkę odciąża Pflegedienst. Raz w tygodniu przychodzi także pani do sprzątania, do opiekunka należą bieżące porządki oraz pranie i prasowanie. Dom jest czysty i zadbany.

Służby medyczne pojawiają się u podopiecznych trzy razy dziennie – rozkładają leki dla obojga małżonków oraz wykonują szereg czynności przy starszej pani. Pflegedienst odpowiada za codzienną higienę seniorki i jej regularną kąpiel, ubierają podopieczną, myją włosy, dbają o paznokcie oraz zakładają i ściągają pończochy uciskowe. Kąpielą starszego pana zajmuje się jeden z jego synów.

Dodatkową pomocą dla opiekunki jest pani z Sozialstation – niemiecka opiekunka przychodzi raz w tygodniu, we wtorki. Zakupy robi i przywozi samochodem syn pani od sprzątania.

Starsi państwo mają trzech synów – wszyscy to bardzo porządki ludzi, którzy mają dobre relacje zarówno z rodzicami, jak i z opiekunką. Dwóch synów mieszka gdzieś w okolicy i wpadają tylko na krótkie odwiedziny. Trzeci syn mieszka w tym samym domu (wraz ze swoim partnerem). Na parterze prowadzi osobne gospodarstwo domowe. Syn rzadziej przychodzi do rodziców, częściej zaprasza wszystkich do siebie – w niedzielę obowiązkowo na kawę i ciasto.

Starszy pan i jego potrzeby

Starszy pan ma 88 lat i jest postawnym mężczyzną. Waży na oko 85-90 kg przy 180 cm wzrostu. Podopieczny przeszedł wylew, czego skutkiem jest afazja oraz niedowład nóg (funkcjonuje na wózku inwalidzkim). Dodatkowym problemem jest starcze zapominanie. Senior w miarę dobrze widzi i słyszy, rozumie także komunikaty, ale ze względu na afazję nie bardzo potrafi odpowiedzieć.

Podopieczny ma względnie pozytywny stosunek do opiekunki, wie, że żona nie poradzi sobie sama. Utrzymuje jednak dystans, nie lubi, kiedy za dużo się do niego mówi, zaczepia do rozmowy – nawet jeśli jest to objaw troski. Złości się wtedy, pewnie przez trudności z wysłowieniem się. Z reguły zajmuje się sam sobą i nie potrzebuje żadnego zabawiania. Nie wychodzi na spacery.

Pomimo niedowładu, starszy pan całkiem nieźle sobie radzi. Porusza się na wózku inwalidzkim, ale nie potrzebuje żadnej pomocy w przejściu z łóżka na wózek i odwrotnie. To silny, zdeterminowany mężczyzna. Daje radę samodzielnie. Poranną i wieczorną toaletę także wykonuje bez wsparcia, w kąpieli pomaga mu syn – przychodzi w sobotę lub w niedzielę. Podopieczny ubiera się samodzielnie. Kontroluje potrzeby fizjologiczne i tutaj też nie potrzebuje żadnego wsparcia.

Seniorka po złamaniu

Starsza pani ma 89 lat i jest normalnej budowy ciała. Ma 165 cm wzrostu, waży (też na oko) 60-65 kg. Choruje na zwyrodnienie tkanki kostno-chrząstkowej, ma rozrusznik serca i lekkie objawy demencji. Dodatkowo niedawno miała złamaną nogę, ale tutaj jest już coraz lepiej – aktualnie siedzi na wózku, wcześniej była osobą leżącą.

Podobnie jak mąż, podopieczna także w miarę dobrze widzi i słyszy. Zwykle rozumie komunikaty, choć nie zawsze. Mów wyraźnie, ładnym niemieckim.

Niestety seniorka nie należy do uroczych podopiecznych. Jest nerwowa, zdarza się jej podnosić głos, kiedy coś idzie nie po jej myśli – ma takie demencyjne humory. Kiedy za bardzo się na coś nakręca, najlepiej po prostu wyjść z pokoju. Obecną opiekunką traktuje w miarę dobrze, ponieważ jest profesjonalna i stanowcza. Sytuacje poprawiły także leki na wyciszenie, które na razie bardzo dobrze działają. Z zainteresowań została starszej pani jedna gra – rodzaj domina, Triominos. Zawsze przed południem trzeba znaleźć czas na partyjkę. Poza tym nie ogląda telewizji, nie czyta gazet, nie wychodzi na spacery. Latem chętnie siedziała z mężem na tarasie, teraz pogoda nie sprzyja.

Wymagane wsparcie

Starsza pani, po niedawnym złamaniu nogi, powoli dochodzi do sił. Wcześniej była osobą leżącą, aktualnie porusza się na wózku inwalidzkim. Wymaga niewielkiej pomocy podczas wstawania i siadania, ale nie jest to typowe dźwiganie (trzeba pomóc unieść pośladki), ma łóżko medyczne. Bywa, że jak się zapomni to wstanie sama 😉.

Myciem i ubieraniem podopiecznej zajmują się służby medyczne. Jak wspominaliśmy, Pflegedienst przychodzi do seniorki trze razy dziennie – myją, kąpią, ubierają, zakładają pończochy uciskowe, dbają o włosy i paznokcie.

Seniorka ma założony cewnik, trzeba opróżniać woreczek. Grubsze potrzeby fizjologiczne kontroluje. Trzeba ja podwieźć do wc i trochę pomóc z odzieżą. Z resztą daje sobie radę samodzielnie.

Gotowanie po swojemu

Małżonkowie jedzą samodzielnie i nie są wybredni. Śniadania są tutaj na słodko, nie mają specjalnych życzeń jeśli chodzi o menu obiadowe. Opiekunka sama wymyśla, co zrobić, podopieczni jedzą z apetytem wszystko, co się przyrządzi – mięso, ryby, kluski, zupy, warzywa. Po obiedzie jest czas na drzemkę, a później podwieczorek – obowiązkowo z ciastem. Można upiec lub kupić. Standardowej kolacji nie ma, seniorzy podjadają owoce, chętnie winogrona. Opiekunka może jeść co chce i kiedy chce, nie ma skrępowania w dostępie do lodówki.

Zakupy robi tutaj syn pani, która przychodzi do sprzątania – raz w tygodniu przywozi je samochodem. Listę przygotowuje podopieczna, ale zwykle bez większego sensu, więc opiekunka poprawia. Kupuje się wyłącznie produkty bio i z górnej półki.

Jeśli opiekunka chce kupić coś dla siebie, to w pobliżu są sklepy – Kaufland i Netto nie dalej niż 500 metrów. Niestety nie ma roweru do dyspozycji.

Uroki dużego miasta

Starsi państwo mieszkają w Kolonii  (51065) – dużym mieście pełnym wszystkich zdobyczy cywilizacji. Ich dom położony jest po prawej stronie rzeki Ren, na spokojnym, dużym osiedlu pełnym zieleni i ładnych domków jednorodzinnych. Do ścisłego centrum można stąd dojechać komunikacją publiczną w 10-15 minut.

Małżonkowie zajmują 2-piętrowy dom jednorodzinny. Parter domu zajmuje ich syn z partnerem (osobne gospodarstwo domowe), oni mają mieszkanie na pierwszym piętrze, a opiekunka pokój na drugim.

Pokój opiekunki jest ciepły, wygodny i ładnie urządzony. Jest wyjście na balkon, a także łazienka i toaleta do własnego użytku.

Zapraszamy do aplikowania!

Pracę w tym miejscu polecamy przede wszystkim doświadczonym opiekunkom. Na zleceniu liczy się stanowczość i profesjonalizm, ważna jest także dobra znajomość języka niemieckiego. Prawo jazdy nie jest potrzebne. Klient preferuje opiekunki, które nie palą papierosów.

Płacimy za Ciebie składki ZUS!

Zainteresowała Cię ta oferta? Spełniasz kryteria językowe i odpowiada Ci termin? Wybierz to zlecenie, a suma wszystkich Twoich składek (w tym emerytalnej, rentowej i zdrowotnej) wyniesie aż 685,03 €, w tym:

• składka emerytalna – 427,62 €
• składka rentowa – 175,26 €

Aż tyle przeznaczamy na Twoją przyszłość i Twoje bezpieczeństwo.

Składki nie pomniejszają wskazanej wysokości wynagrodzenia „na rękę”.

Udostępnij Pobierz PDF