Dla Pani Anny Gewerbe to przede wszystkim decyzyjność i niezależność. Podkreśla, że dzięki własnej firmie nikt jej nie ustawia i ma swobodę w wybieraniu klientów, może negocjować stawki. Ważniejsze wydaje się jednak to, że Pani Anna po prostu lubi swoją pracę. Zawsze jest spokojna, uśmiecha się, uspokaja. Zapraszamy do przeczytania rozmowy z pracującą na własny rachunek opiekunką seniorów w Niemczech.
Pracę w opiece podjęłam w 2014 roku, po ukończeniu trzymiesięcznego kursu dla opiekunek z językiem niemieckim. Miałam też miesiąc praktyk. Zanim zaczęłam opiekować się seniorami w Niemczech przez dwa lata opiekowałam się mamą, która była leżąca. Mieszkała z bratem, ale ja dojeżdżałam 3 razy w tygodniu. Decyzja o wyjeździe wynikała z tego, że potrzebowałam już i teraz pieniędzy. Wiedziałam od koleżanki opiekunki, że można zarobić ładne pieniądze. Usłyszałam reklamę w radiu. I tak wyjechałam.
Kontakt z niemieckim miałam już w szkole średniej, ale wiadomo, używanie języka obcego, rozmowa a wiedza książkowa to dwie zupełnie inne rzeczy. Musiałam sobie trochę przypomnieć. Miałam wspaniałą pierwszą podopieczną, która mnie dużo uczyła. Mówiła do mnie, ja powtarzałam. Nie lubię, jak czegoś nie rozumiem. Starałam się jak najszybciej nauczyć języka. Bardzo mnie to interesowało. Wiedziałam już, jak mam odpowiedzieć, ale wiedziałam też, co kto o mnie mówi. To jest naprawdę duży plus.
Pierwsza podopieczna była mobilna, chodziła przy rollatorze. Chorowała na Parkinsona, ale nie miała demencji. Trzeba było gotować, robić zakupy. Normalne rzeczy. To było jeszcze zlecenie, potem zaczęłam pracować na Gewerbe. Nie mówię, że się nie bałam, bo wcześniej aż tak długo nie pracowałam. Ale byłam mile zaskoczona. Do tego miejsca, 100 kilometrów od Dortmundu, wracałam co jakiś czas na przełomie 5 lat. A potem pomyślałam, że to za długo i czas coś zmienić. Rodziny, u których pracuję, chcą żebym wracała. Ale trzeba uszanować siebie. Na Gewerbe jestem niezależna. Jak przyjeżdżam w nowe miejsce to podkreślam, że muszę mieć 2 godziny wolne. Nieprzerwane! Z reguły wychodzę, bo ja uwielbiam chodzić. Muszę mieć budżet na zakupy i muszę mieć też spokojne noce. Ale zdecydowałam się kiedyś na sztelę, gdzie trzeba było wstawać kilka razy. Podopieczna wołała w nocy. Trzeba było do niej zaglądać. Była praca nocna, ale wiedziałam, że tak będzie. To była decyzja moja, świadoma. Byłam tam ponad 4 miesiące, ale był to niestety męczący kontrakt. W pracy chcę mieć też czysto i móc samodzielnie gotować. Nie mogę narzekać na żadne miejsce. Mam miłe wspomnienia. Lubię moją pracę. Życzyłabym sobie, żeby kiedyś na starość tak mnie traktowano, jak ja traktuję moich podopiecznych. Nigdy nie podchodzę z krzykiem. Nawet jak podopieczny ma demencję, jestem zawsze spokojna, staram się uśmiechać, w trudnych sytuacjach uspokajać. Wiem, że seniorzy to osoby schorowane, uzależnione od naszej pomocy. Należy się trochę dostosować.
Tak, ta pierwsza praca to było zlecenie. Byłam tam niecały rok, niestety podopieczna zmarła. Bardzo dobrze ją wspominam. Z Gewerbe to w sumie przypadek. Było tak, że jechałam kiedyś autobusem i rozmawiałam z inną opiekunką na temat pracy. Dała mi numer do firmy SHD Dortmund. Skontaktowałam się z Panią Anną i w zasadzie po tygodniu od rozmowy miałam już klienta. Wiedziałam, czym jest Gewerbe. Nie wystraszyłam się tego, bo mój mąż pracował na swojej działalności w Niemczech. Oczywiście to trochę inne zasady, bo on pracuje w branży budowlanej. Zakładając firmę musiał sobie znaleźć księgowość. Ja współpracując z SHD Dortmund miałam inaczej, bo pomogli w założeniu Gewerbe i polecili mi biuro rachunkowe DBS. To było dla mnie ważne, że nie będę musiała walczyć z papierkami, bo nie znałam jeszcze świetnie niemieckiego. Żeby zajmować się tym samodzielnie, trzeba czytać dobrze po niemiecku, ze zrozumieniem, żeby wszystko zrozumieć z dokumentów. Ja miałam pomoc, jak miałam się zameldować, Gewerbe była załatwiona w sumie od razu.
Nie byłam ani przez moment przerażona. Nie miałam oporów i nie zastanawiałam się godzinami. Mając Gewerbe podpisuję sama umowę z rodziną. Nie boję się, że pracuję na czarno. Klienci też chcą mieć wszystko uporządkowane. Nie chcą się bać, że przyjedzie policja, kontrola. Biuro rachunkowe wystawia i wysyła rachunek do rodziny z wyprzedzeniem. Jest 7 dni na przelew. Zawsze mam pieniądze na koncie. Praktycznie na drugi dzień. Trafiam na wspaniałe rodziny, cudownych ludzi. Nie mam problemów.
Oczywiście. Wspaniała pani Anna z SHD Dortmund wszystko mi wytłumaczyła. I teraz, jak mam problem z Gewerbe czy nie z Gewerbe, mam zawsze pomoc, odpowiedź na pytanie. Pani Anna jest dla mnie zawsze dostępna.
Jest obsługa. Mnie sprawy urzędowe nie interesują. To wszystko załatwia mi biuro. Nie biorę w tym praktycznie udziału. Mogę oczywiście sobie to wszystko skontrolować. Jakbym miała wątpliwości to pewnie od razu dostałabym wyjaśnienie. Ale nie mam, bo wszystko jest załatwiane. Nie muszę myśleć, jak coś załatwię. To jest robione od ręki. Wystawiają za mnie rachunki dla klientów. Dokumenty dla skarbówki też. Nie jestem zaangażowana jakoś szczególnie w rozliczenie roczne. Wykonuje je za mnie biuro. Dostaję informację, ile podatku mam wpłacić i do kiedy. Niektórzy pracujący na Gewerbe pilnują, żeby nie przekroczyć tej kwoty 9,5 tys. euro, żeby nie płacić podatku. Ja tak nie uważam. Jak jest możliwość zarobić, to czemu mam nie płacić podatków?
Nie miałam nigdy skrajnej sytuacji. Koordynator klienta z SHD Dortmund sprawdza zawsze sytuację na miejscu, choć wiadomo, że nie wszystko widać przy krótkim kontakcie. Jadąc spodziewam się, jak będzie, ale zdarzyło mi się, że warunki pracy uległy zmianie. Zaobserwowałam pogorszenie się stanu seniora i to, że trzeba więcej czasu i wysiłku poświęcać na niektóre czynności. Uznałam, że trzeba to zgłosić i zmienić stawkę. Ponieważ podopieczny naprawdę podupadł na zdrowiu, wyjaśniłam i nie było z tym problemu. Czasami inne opiekunki pytają nawet na forach w Internecie, co kiedy na Gewerbe jest problem. Odpowiadam, jak to wygląda u mnie. Dzięki współpracy z SHD Dortmund nie jestem sama ze swoimi problemami, myślami. Nie. Ja się dobrze czuję w mojej pracy. Zajmuję się pracą w pracy, a nie dodatkowymi sprawami. Przez tych kilka lat nie miałam sytuacji, żebym musiała się czymś przejmować, denerwować trudnościami, bo mam wsparcie. Koordynator reaguje natychmiast.
Wiedziałam na co się szykuje i jak już zaczęłam pracę to nie było niemiłych niespodzianek.
Jeżeli ktoś chce mojej porady to sugeruję związanie się z firmą pośredniczącą, która pomoże założyć Gewerbe i zajmie się sprawami od strony rachunkowej. Jest opłata za obsługę, ale warto, stawki są wysokie, na rękę dużo zostaje. Koleżankom opiekunkom, które chcą założyć Gewerbe, polecam SHD Dortmund i mówię, żeby się nie bały. Bez firmy trzeba się wysilić. Trzeba mieć meldunek, co samodzielnie nie jest takie proste, więc lepiej załatwić to z pośrednikiem. To samo z rachunkami. Można szukać na własną rękę księgowej, ale łatwiej mieć stałą obsługę dobrego biura rachunkowego, żeby wszystko było pilnowane w jednym miejscu. Bez tego się nie da, bo Gewerbe trzeba rozliczać. Robienie tego samodzielnie byłoby trudne i uciążliwe. Nie ma sensu brać tego na głowę. Lepiej mieć spokój.
Rzeczywiście są osoby, które mają obawy, ale moim zdaniem każdy może spróbować pracować na Gewerbe, bo Gewerbe zawsze można zamknąć, zlikwidować w dowolnym momencie. Nie ma przecież przymusu, ale warto sprawdzić. Jeśli z jakiś powodów ktoś się rozmyśli, coś mu nie pasuje albo ma fajną ofertę zlecenia z firmy opiekuńczej, Gewerbe można wyrejestrować, wymeldować. Nikt na siłę na Gewerbe nie musi siedzieć. Ja nie planuję tego robić.
Prowadząc Gewerbe mam większą swobodę niż na zleceniu, ale i pewność, że nikt mnie nie zgłosi, że pracuję nielegalnie. Nie stresuję się, kto jakich ma sąsiadów. Mogę szukać klientów w całych Niemczech, mogę pracować ile chce. Uważam, że mam lepsze zarobki niż opiekunki na zleceniach przez firmę, z tymi pracującymi na czarno nie ma się co porównywać, wiadomo. Ale ja bym się nie podjęła takiego ryzyka. Dziwię się, że niektóre opiekunki się nie boją. Mnie by to stresowało, że ktoś zadzwoni i mnie zgłosi, że i rodzina i ja będziemy mieć problemy. Druga sprawa to komfort pracy. Może być przecież tak, że w tej pracy na czarno coś się stanie, będzie konflikt, rodzina zażąda opuszczenia domu. Wtedy nikt opiekunce nie pomoże. Może nie umieć wyegzekwować pieniędzy. Nawet jak zna dobrze język i zadzwoni na policje, to co powie? Co odpowie im, jak spytają ją, co ona tam robi? Dla mnie to niewyobrażalne. Moim zdaniem te pieniądze nie są warte tego napięcia.
Największa zaleta to ta, że mam w mojej pracy dużo to powiedzenia. Jest decyzyjność i niezależność. Nikt mnie nie ustawia. Prowadzę firmę. Mam swobodę w wybieraniu klientów, nikt nie wybiera za mnie. Mogę negocjować stawki.
{{ad-1}}
