Opiece nad osobami starszymi w Niemczech poświęcono już wiele artykułów. Sprawowana w domu, pociąga za sobą wiele problemów związanych przede wszystkim ze zmianą stanu zdrowia podopiecznego. Nawet jeśli podopieczny chce je ukryć, opiekun nie może ich ignorować.
Bardzo ważna w takich przypadkach jest współpraca ze służbami medycznymi i lekarzem rodzinnym. Znane są przypadki, że osoba podopieczna swoim kontrolowanym zachowaniem potrafiła nawet lekarza wprowadzić w błąd, fałszując obraz faktycznego stanu zdrowia.
Rodzina podopiecznego zajęta swoimi sprawami, mieszkająca daleko, nie zawsze jest w stanie ocenić postępujące zmiany. Dla nich stan podczas ostatniej wizyty, niezależnie od tego kiedy miała miejsce, jest stanem aktualnym. Nie biorą przy tym pod uwagę, że podczas wizyty osoba starsza stara się „wypaść” jak najlepiej. O tego częstokroć zależy, czy będzie mogła pozostać nadal w domu, czy też oddana zostanie do domu opieki.
To opiekunka jest najbliżej osoby starszej, to jej zadaniem jest jak najszybciej dostrzec zmiany w zachowaniu, stanie psychicznym czy fizycznym podopiecznego.
Opieka nad osobami starszymi Niemcy - czy w zakres tej pracy wchodzi także udzielanie porad medycznych?
Opiekunki osób starszych nie powinny przypisywać sobie prawa do udzielania porad medycznych, zalecając rodzinie podanie takiego czy innego leku, np. przy bezsenności, nadpobudliwości czy zaburzeniach trawiennych itp. Opiekunka powinna zasugerować konieczność skorzystania z pomocy lekarskiej. W przypadku braku reakcji rodziny, żądać bądź samemu wezwać lekarza rodzinnego. Zadaniem lekarza jest pomoc medyczna i farmakologiczna, zaś opiekunki obserwacja, pomoc w życiu codziennym i reakcja na wszelkie zmiany.
Kierując się dobrem pacjenta wszelkie zmiany w zachowaniu, zdrowiu fizycznym i psychicznym należy zgłaszać rodzinie, służbom medycznym. Lekarz i służby medyczne informacje te traktują, bądź powinni traktować w sposób obiektywny i profesjonalny. Można się spodziewać, że wskażą rodzinie, w jakich instytucjach szukać pomocy i wsparcia. Sama rozmowa z rodzina może okazać się nieco trudniejsza. Może dojść do zbagatelizowania problemów zgłoszonych przez opiekunkę na zasadzie „przesadza, nie jest tak źle, przy ostatnie wizycie wszystko było ok”. Rodzina może także dokonać nadinterpretacji tych informacji. W tym wypadku krewni dochodzą do wniosku, że opieka w domu jest niemożliwa. W obu przypadkach widzimy mało empatii dla starszej osoby i brak zrozumienia dla pracy opiekunki.
Opiekunka mająca dobry kontakt z podopiecznym widzi jak zmienia się jego stan zdrowia. Jeśli zmiany te dotyczą mobilności, wtedy rozwiązaniem może być „balkonik” lub wózek inwalidzki. Dla osób obłożnie chorych, skazanych na stałe przebywanie w łóżku, przy opiece domowej konieczne jest zainstalowanie wyciągu przy łóżku. Dla osób na wózkach inwalidzkich pomocne są wszelkiego rodzaju „lifty”, wyciągi, uchwyty i siedziska montowane w łazienkach i toaletach. Zapewniają one poczucie bezpieczeństwa i komfort osobie starszej, a jednocześnie są udogodnieniem dla opiekunki.
Jedną z częstszych zmian osobowych towarzyszących chorobom wieku starczego jest agresja. Jak długo jest ona do opanowania metodami farmakologicznymi, opieka domowa nad osobą starszą jest możliwa. Niestety z upływem czasu i pogłębianiem się choroby metody te nie przynoszą już oczekiwanych rezultatów. Kiedy osoba starsza stanowi zagrożenia dla siebie i otoczenia, wtedy opieka w domu przestaje być możliwa.
Takie stany chorobowe jak ostre stany zaburzeń trawiennych, niemożność przełykania pokarmu, nieustanne biegunki, odmowa przyjmowania pokarmów, które mimo stałej opieki medycznej nie rokują poprawy, to kolejny powód, kiedy opieka osoby starszej w domu staje się niemożliwa.
Obowiązkiem rodziny jest reagować na uwagi, sugestie opiekunki, której powierzono w opiekę członka rodziny. Zapewnić wszelkie udogodnienia w sprawowaniu tej opieki, które mogą poprawić komfort życia starszej osoby i wspomóc opiekunkę. Zadaniem opiekunki, jako osoby będącej w bezpośrednim kontakcie z podopiecznym, jest dbanie o jego stan zdrowia, codzienną motywację, pomoc w zachowaniu samodzielności, a przede wszystkim umożliwienie godnego życia.
Jagoda Wawrzynowicz
Przez wszystkich nazywana Jagodą, w firmie CareWork pełni rolę dyrektora do spraw rozwoju biznesu. Z branżą opiekuńczą związana jest ponad 20 lat i zna ją od podszewki, gdyż zaczynała jako opiekunka seniorów. W swojej karierze zawodowej zajmowała się także szkoleniem językowym i merytorycznym osób zainteresowanych pracą w opiece, a także organizacją usług opiekuńczych w Polsce. To ostatnie czyni z niej ekspertkę w zakresie faktycznych oraz prawnych różnic pomiędzy opieką w naszym kraju i u naszych zachodnich sąsiadów. O współpracujące z CareWork opiekunki dba także pełniąc funkcję inspektora danych osobowych.
