Masz pytania? +48 61 662 10 81
Dementujemy - opiekunowie to nie tylko kobiety w średnim wieku. My sami doskonale znamy zarówno panów pracujących w tym charakterze, jak i młode osoby, które zdecydowały się podjąć to wyzwanie. Po prostu tak już jest, że mamy zarówno zawody mocno sfeminizowane (np. pielęgniarka, nauczycielka), jak i zmaskulinizowane (np. budowlaniec, górnik, kierowca ciężarówki). Znamy też takie profesje, które raczej kojarzą się z młodym wiekiem oraz te, których przedstawicieli cenimy za nabyte wraz z wiekiem doświadczenie i umiejętności.
Mamy jednak XXI-wiek. Myśl feministyczna sięga swoimi korzeniami co najmniej do czasów rewolucji francuskiej, a konieczność możliwie najdłuższego utrzymywania osób starszych na rynku pracy staje się niemal koniecznością. Zarówno ze względu na ich kompetencje, jak i proces starzenia się społeczeństwa. W zawodach dawniej kojarzonych z kobietami spotykamy coraz więcej mężczyzn. Panie z kolei torują sobie drogę do tych profesji, w których jeszcze kilkadziesiąt lat temu było to nie do pomyślenia. Podobna dywersyfikacja zachodzi w odniesieniu do wieku pracowników. Z jednej strony na odpowiedzialnych stanowiskach spotkać można energiczne „młode wilki”. Z drugiej – aktywny zawodowo emeryt nikogo już nie zaskakuje. Jak więc na tym tle prezentuje się statystyczna?
Obraz osoby pracującej w branży opiekuńczej w Niemczech nie odbiega od stereotypu. Jak już pisaliśmy, czasem pojawiają się w nim przedstawiciele mniej urodziwej płci. Czasem osoby, których numer PESEL zaczyna się od 8 lub nawet 9, wciąż jednak są to wyjątki, nie reguła. Warto więc zastanowić się, dlaczego ten konkretny segment rynku pracy nie jest wystarczająco atrakcyjny dla młodych? Przyczyn takiego stanu rzeczy wymienić można co najmniej kilka.
To wyzwanie rzadziej podejmują osoby w okolicach 20-tego czy 30-tego roku życia, ponieważ praca wiąże się z konieczność długich wyjazdów za granicę. Oczywiście takie okresowe wyprowadzki mogą być trudne w każdym wieku, ale młodsze osoby często po prostu mają małe dzieci. Zostawienie ich na kilka miesięcy w roku to jednak zupełnie inna sytuacja, niż wyjazd, kiedy nasze dzieci mają już własne dzieci i oddzielne gospodarstwo domowe. W późniejszym wieku możemy podjąć pracę za granicą po prostu z większą swobodą. Nie mając w kraju osoby, która nas ciągle potrzebuje, łatwiej podjąć taką decyzję.
Młodzi ludzi nie garną się do tej pracy także dlatego, że po prostu jest to bardzo trudne zajęcie. Obciążające fizycznie i psychicznie, zabierające niemal 24 godziny na dobę. Tym samym powodujące konieczność czasowego zawieszenia naszych kontaktów towarzyskich. Te ostatnie u młodszych osób są znacznie ważniejsze niż w późniejszym wieku. Trud pracy opiekunki odstrasza. Nawet osoby z powołaniem, takie które chciałyby opiekować się słabszymi czy potrzebującymi, raczej wybiorą 8-godzinne zmiany w specjalistycznych placówkach, niż 24-godzinną pracę w prywatnym domu.
Ponadto, jest zwykle osobą w średnim wieku, gdyż to właśnie ona – częściej niż jej młodsza koleżanka – miała okazję zdobyć życiowe doświadczenie, bardzo w tej pracy potrzebne. To właśnie ona, a nie jej córka, zajmowała się schorowanymi rodzicami, nabywając tym samym potrzebne w tym zawodzie umiejętności.
Za mniej liczną reprezentację osób młodych odpowiadają także sami klienci. Często po prostu nie chcą oni, aby ich najbliższymi czy nimi samymi zajmowała się osoba pomiędzy 20-tym a 30-tym rokiem życia. Dlaczego tak się dzieję? Trochę winne są stereotypy. Osoby młode uchodzą bowiem za mniej odpowiedzialne i mniej obowiązkowe, a praca w tej branży należy do bardzo odpowiedzialnych. Tutaj nie ma miejsca na zapominalstwo czy roztrzepanie, gdyż w skrajnych sytuacjach mogą one doprowadzić nawet do zagrożenia życia. Obawy wzbudza także możliwość nagłej i szybkiej rezygnacji z pracy. Niektórzy sądzą bowiem, że młodsza osoba mogła podjąć decyzję o wyborze pracy lub konkretnego zlecenia pod wpływem chwili, skuszona na przykład nowymi doświadczeniami lub wysokimi zarobkami, a kiedy te doświadczenia okażą się trudniejsze niż myślała, równie szybko spakuje walizki i wróci do kraju.
Klienci obawiają się też, że młody wiek nie będzie szedł w parze z autorytetem. Ten przydaje się zwłaszcza przy podopiecznych z trudnym charakterem. Takich, których do wielu czynności trzeba nakłaniać. Którzy odmawiają przyjmowania leków, mycia lub nawet wstawania z łóżka. Uważa się, że krnąbrny podopieczny łatwiej podporządkuje się prośbom kogoś młodszego o 10 czy 20 lat, niż o pół wieku.
Mimo wszystkich tych obaw istnieje także wiele pozytywnych aspektów wykonywania czynności opiekuńczych przez osoby młode. Wśród nich na pierwsze miejsce wysuwa się sprawność fizyczna oraz kondycja. Pozwalają one pracować dłużej i bardziej intensywnie, przy mniejszym nakładzie sił i niższym poziomie zmęczenia. Siła fizyczna jest nieoceniona podczas pracy z podopiecznymi, którzy mają trudności z samodzielnym poruszaniem się czy wstawianiem. Jest szczególnie ważna w pracy z osobami leżącymi, wymagającymi transferu.
Osoby młode cechują się także większą niż osoby dojrzalsze przebojowością. Łatwiej i szybciej potrafią odnaleźć się w nowych, trudnych sytuacjach. Także dostosowanie się do innych warunków życia niż dotychczasowe przebiega u nich mniej boleśnie. Na pewno podczas przeprowadzki do obcego kraju są to bardzo pożądane cechy. Co więcej, osoby młode zwykle szybciej się uczą. Oznacza to, że nawet jeśli rozpoczynają pracę z podstawową znajomością języka niemieckiego, statystycznie nauczą się go szybciej, niż osoby starsze. Podczas pracy przyda się także młodzieńcza energia. Młoda opiekunka nawet po całym dniu sprzątania, gotowania, prania i szeregu czynności pielęgnacyjnych pewnie będzie miała większa ochotę na spacer z podopiecznym, niż jej starsza koleżanka.
Wyjazd za granicę na początku kariery zawodowej czy samodzielnego życia może być także bardzo korzystny dla samej młodej osoby. Pozwoli on na szybkie zgromadzenie środków finansowych na start. Takich, na jakie w kraju trzeba by było pracować zdecydowanie dłużej. Młoda osoba podszlifuje język i – co tu kryć – przejdzie szkołę życia. Przygoda pt. „Praca opieka Niemcy” uodporni ją na różne trudności czy przeszkody, które każdemu z nas funduje życie. Taka praca to także szansa na zdobycia unikalnego doświadczenia zawodowego. Takiego, które w późniejszych latach na pewno ułatwi uzyskanie wymarzonej posady, na przykład w renomowanym prywatnym ośrodku opiekuńczym.
Tak więc młode osoby zachęcamy – odwagi i rozwagi. Jeśli chcecie pracować z nami, serdecznie zapraszamy. Przemyślcie jednak waszą decyzję dokładnie. To praca wymagająca, ale może być doskonałą szansą na start.
W czasach starzenia się społeczeństw siła ludzi młodszych potrzebna jest nie tylko w branżach, których celem są produkcja i rozwój, ale i w sektorze usług, które konieczne są dla szczęśliwej i godnej starości pokoleń minionych, przeżywających teraz swoją jesień życia.
Kilka lat temu przyszła do biura pani Krystyna. Wyglądała na lekko wystraszoną, pytała o pracę w charakterze opiekunki osoby starszej w Niemczech. Jej mąż stracił pracę, ona kiedyś pracowała jako sprzedawczyni.
Opiekunki z Polski bez problemu znajdą pracę w Niemczech. Wiele osób jej potrzebuje, a rodziny nie zawsze chcą lub potrafią pomóc. Dla nich najważniejsze jest zapewnienie odpowiedniej opieki choremu.
Opieka nad osobą starszą to trudna, wymagająca i specyficzna praca. Jeśli dodatkowo jest to praca w Niemczech, opieka staje się jeszcze bardziej wymagająca.
Osoby zatrudnione w charakterze opiekunki osób starszych w Niemczech chciałyby otrzymywać dobre wynagrodzenie. To normalne. Ale jak skutecznie wynegocjować korzystniejsze warunki finansowe? Jakie argumenty będą istotne? To pytania, na które warto znać odpowiedź jeszcze przed spotkaniem z pracodawcą.
Opiekunki osób starszych zatrudniane do opieki w Niemczech, w każdym ogłoszeniu o pracę, znajdą warunek „doświadczenie w pracy z osobami starszymi”. Panie, które jeszcze nie pracowały w opiece w Niemczech, często nie wiedzą, czy ich doświadczenie jest wystarczające.
