Robienie zakupów w Niemczech

Robienie zakupów to jeden z obowiązków opiekunek osób starszych w Niemczech. I nie chodzi tu tylko o bieżące zapełnianie lodówki i szafek artykułami pierwszej potrzeby. Zadaniem opiekunki jest rozsądne dysponowanie budżetem domowym, przygotowywanie listy zakupów (często w porozumieniu z podopiecznym) i zapewnianie produktów, z których może przygotować posiłki.

Przed wyjściem po zakupy (einkaufen), większość osób (nie tylko opiekunek seniorów) zastanawia się, co kupić (kaufen), robi szybki przegląd produktów w domu i przygotowuje listę zakupów (Einkaufsliste). Zapisuje na niej potrzebne artykuły (der Artikel) – przede wszystkim te, które się skończyły lub właśnie się kończą, ale nie tylko. Opiekunki robiąc listę, myślą o jadłospisie na kolejne dni i pytają podopiecznego, czy czegoś nie potrzebuje.

Można iść na zakupy do supermarketu (in den Supermarkt einkaufen gehen), gdzie coraz częściej jest możliwość skorzystania z kasy samoobsługowej (Selbstbedienungskasse). Do takich kas jest przeważnie mniejsza kolejka (die Schlange), być może dlatego, że za zakupy w nich można zapłacić wyłącznie kartą płatniczą (Kreditkarte).

Są jednak osoby, które wolą mieć kontakt ze sprzedawcą (der Verkäufer) i kupować w mniejszych sklepach spożywczych (Lebensmittelgeschäft) lub robić zakupy na bazarze (Einkäufe auf dem Markt machen). Lubią wybierać warzywa (das Gemüse) w warzywniaku (Gemüseladen), mięso i wędliny (Wurstwaren) w sklepie mięsnym (Fleischerei), a pieczywo (Backwaren) w piekarni (die Bäckerei).

Czasami idąc na zakupy (einkaufen gehen) trzeba wejść do apteki (die Apotheke), żeby zrealizować receptę (das Rezept) albo do drogerii (die Drogerie) po kosmetyki (Kosmetika).

Nie zawsze w okolicy jest centrum handlowe (das Einkaufszentrum) albo supermarket (Supermarkt). Zdarza się i tak, że niedaleko (szczególnie w małej miejscowości) jest tylko mały sklepik (der Tante-Emma-Laden), w którym to jednak można kupić wszystkie podstawowe artykuły. Wtedy po inne produkty (das Produkt) trzeba pojechać – na rowerze albo samochodem.

Jeśli opiekunka nie jeździ samochodem, często robi tylko bieżące zakupy spożywcze (tägliche Lebensmitteleinkäufe) w pobliskich sklepach. Wtedy o większe zakupy (Großeinkauf) dbają z reguły krewni seniora – przywożą ze sklepu ciężkie produkty i zapasy (Vorräte).

Idąc po zakupy (einkaufen gehen) warto wyposażyć się w torby (die Tasche), żeby nie kupować plastikowych reklamówek (Plastiktüte) w sklepie. Dobrym rozwiązaniem jest korzystanie z wózka na zakupy (der Einkaufswagen) – dzięki niemu nie trzeba taszczyć zakupów ze sklepu (die Einkäufe aus dem Geschäft schleppen).

Żeby sprawnie zrobić zakupy (Einkäufe machen) i nie zapomnieć o żadnym artykule (der Artikel), dobrze jest mieć listę (Einkaufszettel). Wybierając w sklepie produkty warto sprawdzać ich ceny (der Preis), bo czasami można trafić na promocję (das Sonderangebot).

Po zapłaceniu (zahlen) za zakupy przy kasie (Kasse) trzeba wziąć paragon (die Quittung), co ułatwi rozliczenie się otrzymanych pieniędzy (das Geld) i ewentualny zwrot reszty (das Restgeld).

Dziś wiele produktów, również spożywczych, można zamówić przez internet (online / per Internet bestellen). Zakupy internetowe (Homeshopping, Interneteinkäufe) z dostawą do domu, ułatwiają życie wielu osobom.

Opiekunki przeważnie zarządzają budżetem domowym (Haushaltsbudget). Otrzymują pieniądze na utrzymanie domu (Haushaltsgeld), które są przeznaczone przede wszystkim na zakup produktów spożywczych dla nich i seniorów, czasami środków czystości (Reinigungsmittel) do domu, środków higienicznych (Hygieneprodukte) i lekarstw (Medikamente) dla podopiecznych. Zakres zakupów i sposób rozliczania się są ustalane wcześniej – opiekunki z reguły zbierają paragony lub zapisują wydatki (Ausgaben).

Sprawdź swój niemiecki! Wypełnij test na stronie https://carework.pl/niemiecki-dla-opiekunek i otrzymaj od nas wskazówki, które pomogą Ci w nauce.